De tweede geleding en luidzolder
De tweede geleding
De tweede geleding van de toren is een ruimte waar tot voor kort geen gebruik van werd gemaakt. Er wordt nu een permanente videotentoonstelling ingericht over de geschiedenis van Zwolle.
In het begin van de vorige eeuw werd er een waterdrukvat geplaatst om druk op het waterleidingnetwerk van de stad te zetten, een watertoren was de Peperbus toen ook. Deze is in de jaren 50 weer verwijderd.
Alleen de trekstangen die stevigheid aan de toren moesten geven zijn nog aanwezig.
Vanuit deze ruimte kan men ook de kap boven de gewelven van de kerk bereiken.
De luidzolder
De derde geleding van de toren bezit galmgaten. Hier bevonden zich oorspronkelijk de 6 luidklokken die klokkengieter Geert van Wou in 1484-1485 plaatste. Hiervan is in de loop der tijd slechts de kleinste klok, de "Mariaklok" bewaard gebleven. Zij bevindt zich in het carillon. In deze ruimte is een extra zolder gemaakt, onder de lantaarn. Hier bevinden zich de oorspronkelijke automatische speeltrommel, voor het afspelen van vaste melodieën om het kwartier. En het oude mechaniek van de aandrijving van de wijzers is ook nog aanwezig.
Een computer heeft zowel de functie van het automatisch speelwerk, als de aansturing van de wijzers, overgenomen. Op afstand is het melodietje op de beiaard aan te passen door de beiaardier. Vanuit deze zolder worden sinds september 2018 de klokken met een zekere regelmaat handmatig geluid.