De toren
De Peperbus reikt hoog uit boven het centrum van Zwolle. Met haar 75 meter hoogte is ze zeker niet tot de hoogste kerktorens van Nederland te rekenen. Vergelijkbare torens zijn de Domtoren in Utrecht (112 m.) en de Lebuïnustoren in Deventer. Torens met een lantaarn. De Domtoren stond zelfs model voor de bouwers uit de 16e eeuw die de lantaarn bouwden. Kenmerk van Nederrijnse gotiek is het gebruik van baksteen, fraaie nissen en balustrades. Vergelijk met de St. Walburgiskerk te Zutphen. De Peperbus is een begrip in Nederland. Ze straalt eenvoud en vriendelijkheid uit, welke goed past in het gedachtegoed en de tijdgeest van de Moderne Devotie.
De bouw
Waarschijnlijk is de bouw van de huidige toren begonnen in 1463; wat eraan vooraf ging is niet overgeleverd. De eerste poging om een lantaarn op de toren te zetten mislukte, maar een vereenvoudigde versie lukte in 1539 wel. Brand verwoestte in 1815 de kap, in 1828 kwam er een koperen koepel voor in de plaats. Daaraan ontleent de toren nu zijn naam: Peperbus.
▷ De bouwDe indeling
De Peperbus toren bestaat uit 3 rechthoekige geledingen, een achthoekige lantaarn en een koepeldak met koperbeslag. In de derde geleding bevinden zich de luidklokken. Daarboven is een extra verdieping gebouwd voor uurwerk en speeltrommel. Het carillon is gebouwd in de lantaarn.
▷ De indelingDe laatste restauratie
De toren is in de loop van de eeuwen regelmatig gerestaureerd, vaak als gevolg van schade. In het voorjaar van 2005 is de laatste ingrijpende restauratie van de Peperbus voltooid.
▷ De laatste restauratieHet gebruik
De toren is — zeker na afbraak van de toren van St. Michaelskerk — een van verre afstand zichtbaar baken. De stad werd eigenaar van dat baken. Toren, klok en beiaard zijn er nu voor kerkelijk en voor algemeen gebruik.